မှိုအမျိုးမျိုးရှိတယ်။ စားလို့ရတဲ့ မှိုတွေရော၊ ဆေးဘက်ဝင်တဲ့မှိုတွေရော၊ အဆိပ်ဖြစ်စေတာတွေရော။ စားလို့ရတဲ့ မှိုတွေမှာ အမျှင်ဓာတ်နဲ့ ပရိုတိန်းဓာတ်ပါဝင်နေသလို အမိုင်နိုအက်ဆစ်၊ ဗီတာမင် B1, B2, B12, C, D, E တို့ ပါဝင်နေပါတယ်။ သတ္တုဓာတ်အနည်းလည်း ပါဝင်ပြီး အဆီဓာတ်ပါဝင်မှုနည်းပါးကာ ကယ်လိုရီလည်းနည်းပါးတဲ့အရာ ဖြစ်ပါတယ်။ အရသာရှိရုံတင်မက ကျန်းမာရေးအတွက်လည်း ကောင်းကျိုးပေးပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ မှိုကို ချက်ပြုတ်ပုံ မှားယွင်းတဲ့အခါ အာဟာရတန်ဖိုးတွေ လျော့ကျသွားပြီး ကောင်းကျိုးကနေ ဆိုးကျိုးအထိပါ ဖြစ်သွားတတ်တယ်လို့ စပိန်နိုင်ငံက မှိုနည်းပညာသုတေသနစင်တာရဲ့ သုတေသီတွေက ဆိုလိုက်ပါတယ်။ မှိုကို နည်းလမ်းလေးမျိုးနဲ့ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ကြည့်ပြီးနောက် မူလအာဟာရတန်ဖိုးနဲ့ ချက်ပြုတ်ပြင်ဆင်ပြီး ကျန်ရှိတဲ့ အာဟာရတန်ဖိုးတွေကို နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ခဲ့ကြပါတယ်။ အစားများတဲ့မှိုလေးမျိုးကို ပြုတ်ခြင်း၊ မိုက်ခရိုဝေ့ဗ်ဖြင့်ချက်ခြင်း၊ ကင်ခြင်းနဲ့ ကြော်ခြင်းတို့ပြုလုပ်ခဲ့ကြတာပါ။
အ့ဒီနောက်မှာတော့ မိုက်ခရိုဝေ့ဗ်နဲ့ချက်ခြင်းနဲ့ ကင်ခြင်းဟာ မူလအာဟာရဓာတ်တွေ အများဆုံးကျန်ရှိတာကို တွေ့ခဲ့ရပါတယ်။ ပြုတ်ခြင်းနဲ့ ကြော်ခြင်းဟာ ဓာတ်တိုးဆန့်ကျင်ဂုဏ်သတ္တိတွေ သိသိသာသာ လျော့သွားစေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ပရိုတိန်းနဲ့ ကာဘိုဟိုက်ဒြိတ်ပမာဏတွေ များစွာဆုံးရှုံးသွားကာ အဆီဓာတ်တိုးလာတယ်လို့ သုတေသီတွေက ဆိုပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့လို့ မှိုကို မူလအာဟာရတန်ဖိုး မလျော့စေဘဲ ကျန်းမာရေးနဲ့ညီညွတ်အောင် စားချင်ရင် မိုက်ခရိုဝေ့ဗ်ကို အသုံးပြုကာ ချက်ပြုတ်သင့်သလို ကင်စားတာမျိုးလည်း လုပ်သင့်ပါတယ်။
Source : Time