ဒီလေ့လာမှုမှာပါဝင်သူတွေကို ခန္ဓာကိုယ်နဲ့အရပ်ညွှန်းကိန်း (BMI) နဲ့ အင်ဆူလင်တုံ့ပြန်နိုင်မှုတို့ကို တိုင်းတာကာ အသက်ကြီးသူနဲ့ ငယ်သူဆိုပြီး အုပ်စုနှစ်စု ခွဲလိုက်ပါတယ်။ ငယ်ရွယ်တဲ့အုပ်စုမှာ အသက် ၁၈ နှစ်မှ ၃၀ ကြား၊ အသက်ကြီးသူအုပ်စုမှာ အသက် ၆၅ နှစ်မှ ၈၀ ကြား ပါဝင်ပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက်မှာတော့ နောက်ထပ်အုပ်စု ၃ စု ထပ်ခွဲကာ မတူညီတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေ ပြုလုပ်စေခဲ့ပါတယ်။

လေ့ကျင့်ခန်းပြင်းပြင်းလုပ်ပြီး နားချိန်များများယူရတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်း (HIIT) လုပ်တဲ့အုပ်စုဟာ စက်ဘီးစီးလေ့ကျင့်ခန်းကို ပြုလုပ်ကြပါတယ်။ နောက်တစ်ဖွဲ့ကတော့ အလေးမပြီး ကျန်တစ်ဖွဲ့ကတော့ နှစ်မျိုးပေါင်းလေ့ကျင့်ခန်းကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ လေ့ကျင့်ခန်းအပြီးမှာတော့ ပါဝင်သူတွေရဲ့ BMI နဲ့ အင်ဆူလင်တုန့်ပြန်နိုင်မှုကို ပြန်လည်တိုင်းတာရာမှာတော့ အားလုံးဟာ ကြံ့ခိုင်မှုနဲ့ အင်ဆူလင်တုန့်ပြန်နိုင်မှုတိုးလာတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်ရေးလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ခဲ့သူတွေအနေနဲ့လည်း ကြွက်သားထုထည်တိုးလာတာ မဆန်းပါဘူး။ HIIT နဲ့ ပေါင်းစပ်လေ့ကျင့်ခန်းကို ပြုလုပ်ခဲ့သူတွေကတော့ အဆုတ်နဲ့နှလုံးကနေ အောက်ဆီဂျင်ရယူမှုပမာဏ မြင့်တက်လာပြီး ကြွက်သားတွေဆီကို အောက်ဆီဂျင်ရောက်ရှိမှု ပိုကောင်းလာပါတယ်။

HIIT လေ့ကျင့်ခန်းဟာ အဓိကအားဖြင့်တော့ လူ့ဆဲလ်တွေကို ကောင်းကျိုးဖြစ်စေတာပါ။ ပရိုတိန်းဆဲလ်တွေ ပိုမိုထုတ်လုပ်ပေးနိုင်တာတွေ့ရှိရတယ်လို့ သုတေသီတွေက ဆိုပါတယ်။ ပရိုတိန်းဆဲလ်တွေဟာ လူ့ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်တွေအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်တဲ့ဆဲလ်တွေဖြစ်တာကြောင့် အသက်ကြီးသူတွေမှာ ပရိုတိန်းဆဲလ်တွေကောင်းနေဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။

Source : Time