အပြေးသမားတိုင်း ကြောက်ကြတာကတော့ ပြေးနေရင်းဒူးနာလို့ မပြေးနိုင်တော့မှာပဲ။ အပြင်မှာပြေးတာဖြစ်ဖြစ် စက်ပေါ်မှာ ပြေးတားဖြစ်ဖြစ် ပြေးနေရင်း ဒူးမနာအောင်၊ ဒူးကို ဒဏ်မဖြစ်အောင် ဂရုစိုက်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ ဒူးဒဏ်ဖြစ်သွားရင် အချိန်အကြာကြီးထိ မပျောက်နိုင်ဘူးလေ။
၁။ သင့်လျော်တဲ့ဖိနပ်
ခြေဖဝါးမှာ အရိုး ၂၆ ခု ၊ အဆစ် ၃၃ ခုနဲ့ ကြွက်သား ၁၉ ခု၊ အရွတ် ၁၀၇ ခု ရှိပါတယ်။ ဒါတွေအားလုံး မထိခိုက်ဖို့အတွက်ဆိုရင် ဖိနပ်ကောင်းကောင်း စီးဖို့ လိုအပ်တယ်။ ခြေထောက်နဲ့ကွက်တိဖြစ်ရမယ်၊ ပြေးရမယ့်နေရာအတွက် သင့်လျော်တဲ့ဖိနပ်မျိုး ဖြစ်ရမယ်၊ သက်တောင့်သက်သာ ရှိနေရမယ်။ အဲ့လိုဖိနပ်မျိုးကို ရွေးချယ်ပါ။
၂။ တင်ပါးနဲ့ဝမ်းဗိုက်ကြံ့ခိုင်ပါစေ
ပြေးတယ်ဆိုတာ အားစိုက်ထုတ်ရတဲ့အလုပ်မို့လို့ ခန္ဓာကိုယ်ကြံ့ခိုင်နေဖို့ လိုပါတယ်။ ကြံ့ခိုင်မှုဆိုတဲ့နေရာမှာ တင်ပါးနဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတွေက ပိုပြီးအရေးကြီးတယ်။ တင်ပါးနဲ့ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတွေ ကြံ့ခိုင်အောင်လေ့ကျင့်ထားတဲ့ အပြေးသမားတွေဟာ ဒူးဒဏ်ရာမဖြစ်အောင် ပိုပြီးကာကွယ်ပေးနိုင်ပါတယ်။
၃။ အလျင်မလိုနဲ့
စပြေးပြေးချင်းမှာ အားအရမ်းစိုက်ပြီး မပြေးပါနဲ့။ အချိန်တိုတွင်းမှာ သက်လုံအား ကျဆင်းသွားနိုင်တဲ့အပြင် ဒူးကိုလည်း ဒဏ်ဖြစ်သွားစေနိုင်ပါတယ်။ အပြေးလေ့ကျင့်ရင်လည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း စံနှုန်းကိုတိုးသွားပါ။ ဒါပေမဲ့ အပတ်စဉ် ပြေးတဲ့မိုင်နှုန်းဟာ ၁၀ % ထက်တော့ ပိုပြီးမတိုးသင့်ဘူး။
၄။ ရှေ့ကိုကိုင်းပါ
ပြေးနေစဉ်အတွင်း ခြေအပြောင်းအရွှေ့မှာ ခန္ဓာကိုယ်ကို အရှေ့ဘက်ဆီကို အနည်းငယ် ကိုင်းညွှတ်ပေးလိုက်ခြင်းက ဒူးကို ဒဏ်ပိတာ နည်းသွားစေပါတယ်။ အဲ့ဒီအခါ ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်က တင်ပါးတွေကိုဆီရောက်သွားပြီး ဒူးနာတာလည်း သက်သာသွားပါတယ်။
၅။ ဖိနပ်ကိုလဲပါ
အပြေးလေ့ကျင့်တဲ့ဖိနပ်က နေ့စဉ်စီးနေတဲ့ ဖိနပ်လို မဟုတ်ပါဘူး။ ပြေးနေရင်း ခြေထောက်ကိုမထိခိုက်အောင်၊ ပိုပြီးပြေးနိုင်အောင် ပြုလုပ်ထားတာပါ။ ဖိနပ်က စုတ်ပြတ်မသွားဘူးဆိုပေမဲ့ မိုင် ၃၀၀ မှ မိုင် ၆၀၀ ထိ ပြေးပြီးပြီဆိုရင် ဖိနပ်ကို အသစ်တစ်ရံနဲ့ လဲလှယ်သင့်ပါပြီ။ မဟုတ်ရင် ခြေထောက်နာလာနိုင်ပါတယ်။
Source : Shape